STRUKTURA ROZGRYWKI

Tak jak wspomniałem, w trakcie rozgrywki przemierzymy 3 światy, z czego każdy składa się z 4 etapów – 3 zwykłych poziomów oraz walki z bossem. Nie jest tego tutaj dużo, przejście kampanii zajmuje tutaj jakieś 4 godziny, jednak dzięki temu otoczenia się często zmieniają i gra nawet pod koniec jest bardzo świeża. Gra jednak chce nas skłonić do powtarzania poziomów, oceniając punktami to, jak nam poszło, oraz wrzucając to do tabel wyników, dzięki czemu ludzie lubujący się w śrubowaniu swoich wyników znajdą tutaj zabawę na znacznie dłuższy czas.

PORUSZANIE SIĘ

Pozostała jeszcze kwestia poruszania się. Gra pozwala nam zarówno na teleportację, jak i płynne chodzenie, jednak nie można pozostać tylko przy płynnym poruszaniu się – teleportacja jest uwzględniana w rozgrywce i uzasadniona (w końcu jesteśmy czarodziejem), bo do niektórych miejsc nie można się dostać “na piechotę”. Do tego większość gestów wykonywana jest dwoma rękami, więc jeśli chodzimy, możemy rzucać tylko podstawowe fireballe. Gra jednak wymaga zatrzymania się żeby rzucać czary.

PODSUMOWANIE

Pograłem tylko ok. pół godziny w The Mage’s Tale, jednak sądząc po recenzji Roberta wydaje mi się, że gdyby do kampanii tamtej produkcji włożyć mechanikę rzucania czarów z The Wizards, mogłaby z tego powstać genialna produkcja. A tak dostaliśmy dwie, całkiem przyjemne, ale nie jakieś niezwykłe gry, z której każda ma swoje mocne i słabe strony, ale wydaje mi się, że obie są warte sprawdzenia.